۱۳۹۳ شهریور ۶, پنجشنبه

وزیر فتحی٬ آرمان‌خواهان: زندانیان سیاسی دهه‌ی شصت‌

وزیر فتحی٬ آرمان‌خواهان: زندانیان سیاسی دهه‌ی شصت‌
آرمان‌خواهان کتاب خاطران نیست! تاریخ زندان هم نیست! آرمان‌خواهان بیانه‌ای است در دفاع از شآن و شرف زندانیان سیاسی دهه‌ی شصت! اعلامیه‌ای است بر این که آن نسل سترگ و عاصی و نستوه، آن نسلِ آرمان‌خواه، آن نسلِ انقلابی و رادیکال، آزادی‌خواه و برابری‌طلب، سوسیالیست و کمونیست، آن نسلِ عاشق و مؤمنِ به جامعه‌ی بی‌طبقه‌ی توحیدی، آن‌گاه که به اعتراض برخاست و به رویارویی‌ای زود هنگام فراخوانده شد و به نبردی نابرابر کشید و آن‌گاه نیز که شکست خورد و به اسارت رفت؛ در اسارت، در آخرین قلعه‌ی خویش، نستوه و استوار در برابر هیولاهایی هم‌چون لاجوردی و حاج‌داوود، در برابر امر به تسلیم بردن پرچم سفید و پایین کشیدن پرچم سرخ نبرد٬ به رغم شکنجه‌ها و مرارت‌ها٬ به رغم «قیامت»ها و «تابوت»ها٬ به رغم «خوک‌دونی»ها و «گاودونی»ها٬ به‌رغم سلول‌های انقرادی و کمیته‌ی مشترک «هتل اموات» و به‌رغم آن قتل هولناک تابستان شصت‌وهفت؛ هرگز تلسیم نشد و سر تعظیم فرو نیاورد و این سرانجام٬ جمهوری اسلامی بود که با تن دردادن به آزادی بازماندگان اندک آن روزگار دهشتناک٬ و عقب‌نشینی از خواست‌های‌اش هم‌چون «مصاحبه» و بعضا حتا «انزجارنامه» در برابر آن نسل٬ زانو زد و چراغ-خاموش شکست خویش را پذیرفت! این‌ها همه‌وهمه با این تجربه‌ی بی‌نهایت گران‌سنگِ تاریخی، مبیّن آن‌اند که مقاومت انسان پایان‌ناپذیر است و بردگی و ستم و سلطه‌ی انسان بر انسان امری ازلی-ابدی و محتوم نیست. مبارزه، بیهوده نیست، منطقِ زندگی‌ست!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر